Życie z endometriozą (1/5): „Czuję, że coś jest ze mną nie tak”

W Europie prawie 14 milionów kobiet cierpi na endometriozę . Ta choroba ginekologiczna objawia się rozwojem tkanki podobnej do wyściółki macicy poza macicą: na jajnikach, odbytnicy, pęcherzu moczowym, jelitach, a czasem nawet w płucach. Dotyka ona co dziesiątą kobietę, która odczuwa ból miednicy, chroniczne zmęczenie, a czasem lęk lub depresję. Przez cały tydzień Sévrine, 43-letnia Szwajcarka, opowiada o swoim codziennym życiu z ciężką postacią endometriozy i o swojej determinacji, by nie pozwolić chorobie przejąć kontroli nad swoim życiem. W tym pierwszym odcinku wspomina pierwsze objawy choroby.

„Dostałam miesiączki bardzo wcześnie i szybko zaczęłam brać leki przeciwbólowe. Za każdym razem zginałam się wpół. W wieku 25 lat zaczęły się u mnie powtarzające torbiele jajników. Od razu poczułam, że coś jest ze mną nie tak. W lipcu 2005 roku obchodziłam urodziny. Miałam umówioną wizytę na USG. Mój ginekolog był na urlopie, a ja byłam u lekarza, którego nie znałam. Podczas USG dziwnie się skrzywił. Czułam, że coś jest nie tak. Wychodząc z gabinetu, słuchałam wiadomości: właśnie dowiedzieliśmy się o zamachach w Londynie. To była prawda.